شناسایی ﺳﻮﯾﻪهای استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین با مقایسه روش های دیسک دیفیوژن اگزاسیلین، سفوکسیتین و PCR ژن mecA

شناسایی ﺳﻮﯾﻪهای استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین با مقایسه روش های دیسک دیفیوژن اگزاسیلین، سفوکسیتین و PCR ژن mecA چکیده سابقه و هدف: ﺳﻮﯾﻪهای استافیلوکوکوس اورئوس ﻣﻘﺎوم ﺑﻪ ﻣﺘﯽﺳﯿﻠﯿﻦ MRSA ﺗﻬﺪﯾﺪی ﺟﺪی در ﻋﻔﻮﻧﺖﻫﺎی ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽ‌آﯾﻨﺪ. در تشخیص آنها روش PCR هزینه بر می باشد ولی روش انتشار دیسک، روشی ساده و ارزان بوده و دارای اختصاصیت بالایی می باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی روش دیسک دیفیوژن با استفاده از دیسک های سفوکسیتین و اگزاسیلین و مقایسه آن با روش PCR برای شناسایی ژن mecA بوده است. مواد و روش ها: دراین مطالعه 150 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس از نمونه بالینی پوست بیماران و کارکنان بیمارستانهای شهر قم جمع آوری شد. سپس مقاومت به متی سیلین با روش های انتشار دیسک اگزاسیلین و سفوکسیتین تشخیص داده شد و با استفاده از روش PCR ژن mecA در جدایه های استافیلوکوکوس اورئوس شناسایی گردید و داده های دو روش مقایسه شدند. نتایج: در روش دیسک دیفیوژن اگزاسیلین 33 درصد و در روش دیسک سفوکسیتین 28 درصد ایزوله‌ها مقاوم به متی‌سیلین بودند. روش دیسک اگزاسیلین در مقایسه با دیسک سفوکسیتین در 14 درصد دارای جواب کاذب (مقاومت کاذب به متی‌سیلین) در شناسایی سویه MRSA بوده است. نتیجه گیری: در آزمایشگاه هایی که روش مولکولی به عنوان روش معمول در تشخیص MRSA استفاده نمی شود روش دیسک سفوکسیتین به عنوان روشی ساده و کم هزینه می تواند جانشینی مطلوب برای شناسایی ایزوله های مقاوم به متی سیلین باشد. واژه های کلیدی: MRSA، سفوکسیتین، اگزاسیلین، mecA